1198 - Το μάρμαρο της λίμνης

Ν. Λυγερός

Δεν το πρόσεξα την πρώτη φορά
παρέμεινε σιωπηλό
στην άκρη της λήθης.
Η μνήμη όμως μ’ έφερε και πάλι κοντά του.
Περίεργη συνάντηση.
Το μάρμαρο μιλούσε
δεν έδειχνε μόνο,
ρωτούσε
γιατί;
Δεν μπόρεσα ν’ απαντήσω
εκείνη τη στιγμή.
Άπλωσα το χέρι μου
και το άγγιξα
όπως το χέρι ενός παλιού φίλου
νεκρού.
Το μάρμαρο ήταν μόνο μνήμη πια.