Η έλλειψη δεδομένων σε στρατηγικό επίπεδο, προκαλεί προβλήματα ερμηνείας για τις συμπεριφορές σε πλαίσιο διαπραγμάτευσης. Έτσι είναι καλύτερο να μελετούμε νοητικά σχήματα που εφοδιάζουν κινήσεις που γίνονται πράξεις. Αλλιώς η αλλαγή φάσης που δημιουργούν μερικά δεδομένα δεν γίνονται κατανοητά. Το υπόβαθρο μιας απόφασης του Προέδρου της Αμερικής μπορεί να είναι μια ψηφοφορία σε επίπεδο Γερουσίας. Αυτό σημαίνει ότι κάτι που ερμηνεύεται ως μια ατομική και παράλογη απόφαση όταν δεν αναλύουμε το παρελθόν, μετατρέπεται σε υλοποίηση συλλογικής μνήμης. Κατά συνέπεια όταν ανήκουμε σε μία κατηγορία που έχει παρουσία σε μία πόλη, πρέπει να αντιληφθούμε ποιες είναι οι επιπτώσεις των επιλογών των άλλων. Αλλιώς έχουμε την εντύπωση ότι πρόκειται για μια επιλογή όπου έχουμε εμείς οι ίδιοι, ενώ έχουμε μόνο τη δυνατότητα της αξιοποίησης μιας θέσης που άλλαξε ένα κύκλο γεγονότων. Η ανάλυση του πλαισίου επιτρέπει τη μελέτη του πεδίου, οδηγεί στο πεδίο δράσης και γνωρίζουμε ποιες είναι οι συνθήκες του πεδίου μάχης. Στην συνέχεια είναι εφικτή η σύνθεση ενός στρατηγικού μείγματος που ενισχύει τις θέσεις μας σε γεωπολιτικό επίπεδο ενώ αυτό σχετίζεται με το θρησκευτικό για να έχει βάθος χρόνου. Τότε οι πράξεις που επιλέγουμε γίνονται πάνω στη σκακιέρα κι όχι εκτός με αποτέλεσμα να διαμορφώνουμε ένα κομμάτι της πραγματικότητας που αγγίζει την Ανθρωπότητα και έχει σχέση και με τα Δικαιώματά της για όσους σκέφτονται από πριν το μετά για να είναι έτοιμοι την κατάλληλη ώρα.