Πίσω στα παρασκήνια

ένα πιάνο περίμενε

μέσα στο σκοτάδι

ν’ ανάψουν τα φώτα της ανθρωπιάς.

Δεν έκλαιγε πια ο συνθέτης

διότι ένιωθε ήδη τη δικαίωση.

Τα βήματα του αγνώστου

είχαν το βάρος της μνήμης.

Το θέατρο θα γέμιζε

με σιωπή πρώτα

για ν’ ακουστούν επιτελούς

τα λόγια της δικαιοσύνης.