1717 - Η Αυστρία ως καταλυτικό πλαίσιο του Κυπριακού

Ν. Λυγερός

Όταν έγινε η αλλαγή προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ίδιος ο κυπριακός λαός δεν κατανόησε πόσο σημαντική ήταν αυτή η πράξη για την εξέλιξη του Κυπριακού. Μετά από μερικούς μήνες όμως, ο καθένας μας έχει δει τα πρώτα αποτελέσματα που έχει φέρει αυτό το καταλυτικό πλαίσιο της Αυστρίας, πράγμα που αποδεικνύει πόσο συσχετίζεται πια το Κυπριακό με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι το 2004 δεν είναι μόνο η Κύπρος που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το Κυπριακό. Οι αυστριακές απαιτήσεις δεν είναι ούτε τυπικές, ούτε διπλωματικές. Η Αυστρία προσπαθεί με κάθε τρόπο να πιέσει την Τουρκία για να την αναγκάσει να αποδεχθεί τις επιπτώσεις της ευρωπαϊκής της πορείας. Για την Αυστρία η υλοποίηση των υποχρεώσεων της Τουρκίας δεν είναι πια ένα διπλωματικό θέμα. Έχει μεγάλη στρατηγική αξία. Και αυτό είναι ένας από τους λόγους της ύπαρξης του πρωτοκόλλου. Οι νέες πιέσεις της Αυστρίας που έχουν βάση το πρωτόκολλο, αποδεικνύουν και αναδεικνύουν την ορθότητα της κυπριακής στρατηγικής. Διότι ακόμα και αν υπάρχει το ευρωπαϊκό δίκαιο, πρέπει να το διεκδικούμε δυναμικά και αποτελεσματικά, αν θέλουμε να εφαρμοστεί και να προεκταθεί. Με την Αυστρία, τα πράγματα δυσκολεύουν για την τουρκική διπλωματία διότι δεν μπορεί πια να κάνει μόνο και μόνο εικονικές κινήσεις. Η Αυστρία μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών ζητά από την Τουρκία να αναλάβει πρωτοβουλίες ουσίας για την επίλυση του Κυπριακού. Και επισημαίνει ότι αυτό πρέπει να γίνει βάσει των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Το ενδιαφέρον της Αυστρίας για το Κυπριακό και τις πρόσφατες εξελίξεις του δεν είναι καθόλου επιφανειακό όπως νόμιζαν μερικοί συντηρητικοί. Υπάρχουν ιστορικοί λόγοι που το εξηγούν. Σημασία έχει να εμπλακούμε και εμείς με έναν ομόφωνο τρόπο σε αυτήν τη διαδικασία για να ενισχύσουμε θετικά τις προσπάθειες της Αυστρίας. Δεν είναι τυχαίο που ο Ευρωπαίος Επίτροπος εμφανίζεται πια τόσο δυναμικός και απαιτητικός προς την Τουρκία. Ξέρει ο ίδιος ότι τώρα έχει την ανεπιφύλακτη συμπαράσταση της ευρωπαϊκής προεδρίας. Επιπλέον, το 2006 εμπεριέχει χρονοδιαγράμματα που θα πιέσουν την τουρκική διπλωματία. Τα λόγια δεν αρκούν πια, διότι πρέπει να υπάρξουν υλοποιήσεις. Κατά συνέπεια το βέτο είναι και αυτό μια εναλλακτική λύση διότι η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από τις υποχρεώσεις της. Το θέμα με την Αυστρία έχει γίνει θέμα αξιοπιστίας. Δεν μπορεί η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποδεχθεί τυπικές παρεκκλίσεις από μια υποψήφια χώρα. Το μόνο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να αποδείξουμε σε όλους τους συμμάχους μας ότι το εθνικό μας θέμα μάς βρίσκει όλους ενωμένους. Παραδοσιακά γνωρίζουμε ότι αυτή η απόδειξη θα γίνει με δυσκολία διότι πάντα η εξωτερική πολιτική μπορεί να επηρεάσει τοπικιστικά στοιχεία. Είναι λοιπόν απαραίτητο να συντονιστούμε και πολιτικά και στρατηγικά έτσι ώστε η Αυστρία να συνεχίσει δυναμικά τις προσπάθειές της ως καταλυτικό πλαίσιο. Πάντως σε κάθε περίπτωση, είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι οι αντιδράσεις γίνονται από τα στοιχεία και όχι από τον καταλύτη.