2056 - Η εσχάτη προδοσία

N. Lygeros

Με την πένα την παλιά
και το βαρύ μελάνι
γράψαμε πάνω στο χαρτί
το μόνο πράγμα
που μας είχε απομείνει,
το μόνο πράγμα
που δεν είχαμε ξεχάσει,
τη μοίρα μας.

Όμως μετά τον θάνατό μας
είδαμε το χειρότερο:
μας έσβηναν τον πόνο μας,
μας έσβηναν τη θυσία μας.
Μ’ ένα απλό μολύβι
η λήθη μάς διέγραψε.

Η μνήμη είχε γίνει επικίνδυνη.
Έπρεπε να ξεχάσουμε
για να ζήσουμε καλύτερα.
Μα εμείς είχαμε πεθάνει
και δεν μπορούσαμε να ξεχάσουμε.
Έτσι αποφάσισαν
ότι δεν είχαμε πεθάνει
και ζήσαμε τη λήθη τους.