– Πρέπει να τελειώσουμε την αίθουσα του Κωνσταντίνου.

– Μα, δεν έχουμε ακόμα τις επιστολές που πήραμε.

– Πρώτα η ανάγκη, μετά η ομορφιά.

– Μα, η ομορφιά δεν είναι που θα σώσει τον κόσμο;

– Για να τον σώσει όμως, πρέπει να υπάρχει ήδη.

– Ας υπάρξει τότε!

– Ο ανύπαρκτος λαός;

– Ποιος άλλος;

– Κοίτα αυτές τις επιστολές.

– Του Einstein;

– Όχι, του Kneser…

– Τι έχουν;

– Έχουν άλλο ύφος.

– Δηλαδή;

– Δεν έγραφαν συνάδελφοι μεταξύ τους.

– Αλλά;

– Ένας άγνωστος μαθητής σ’ έναν επώνυμο δάσκαλο.

– Και τι σημαίνει αυτό;

– Είναι πιο ενδεικτικό.

– Όταν κάνουμε ανούσια πράγματα, δείχνουμε τον εαυτό μας.

– Αυτός είναι ο σκοπός και του μουσείου μας…

– Να δείχνουμε τα ανούσια;

– Να δείχνουμε την ουσία μέσω της λεπτομέρειας.

– Όλα τα εκθέματα είναι λεπτομέρειες.

– Για τους μεγάλους ανθρώπους, όλες οι λεπτομέρειες είναι εκθέματα.

– Δεν το είχα συνειδητοποιήσει.

– Τίποτα δεν μπορεί να ζήσει δίχως συνείδηση.

– Ακόμα και η επιστήμη.

– Είδες τα σκίτσα;

– Πάνω στις επιστολές;

– Και πάνω στα βιβλία του Κωνσταντίνου!

– Έχουν πάντα μεγάλη ακρίβεια.

– Για ποιο λόγο;

– Τα μαθηματικά είναι συντομογραφίες της ζωής.

– Και οι ζωές μας είναι συντομογραφίες των μαθηματικών.

– Και οι μαθηματικοί;

– Είναι μόνο τα αρχικά.

– Ποιος διαβάζει τα αρχικά;

– Οι άλλοι…

– Ποιοι άλλοι;

– Οι επόμενοι μαθηματικοί.

– Εδώ πρέπει να ετοιμάσουμε το μέλλον.

– Για τόσο λίγους;

– Αυτοί επαρκούν.

– Αρκεί να βρουν το υλικό.

– Όλος ο χρόνος του χώρου μας…

– είναι ο χώρος του χρόνου μας.

– Έτσι θα δημιουργήσουμε την αντίσταση του χρόνου.

– Μέσα σ’ αυτόν το χώρο;

– Μέσα στο Μουσείο του μέλλοντος.