Όλοι όσοι έλεγαν ότι δεν έχει μεγάλη σημασία η θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ, οι οριοθετήσεις της, οι συμφωνίες με κοινοπραξίες κτλ, είναι υποχρεωμένοι ν’ αποδεχτούν πια την επιρροή αυτής της προσέγγισης και στο επίπεδο της επίλυσης του κυπριακού. Οι αντιδράσεις στα Κατεχόμενα δεν είναι μόνο ενδεικτικές, αλλά και αποδεικτικές. Όσο και να θέλουν να μειώσουν την εμβέλεια της ενεργειακής στρατηγικής της Κύπρου, πρέπει να παραδεχτούν ότι το θέμα των συμφωνιών για το φυσικό αέριο ενοχλεί αυτούς που καταπατούν ασύστολα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει σοβαρά την Κύπρο, αφού από την αρχή έχει εξηγήσει ότι οι απολαβές της Κύπρου σε κάθε συμφωνία που κάνει είναι πάντα για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου. Δεν κάνει, λοιπόν, κανένα διαχωρισμό μέσα στον πληθυσμό της. Και μ’ αυτήν την έννοια το φυσικό αέριο αποτελεί όπλο απελευθέρωσης για ολόκληρη την Κύπρο κι όχι μόνο για ένα μέρος της. Το πρόβλημα το έχουν τα Κατεχόμενα, διότι πρέπει να εξηγήσουν ότι οι έποικοι έχουν κι απολαβές από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ οι τουρκοκύπριοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα πάνω σ’ αυτές, αφού επί του πρακτέου ανήκουν σε άλλο κράτος. Συνεπώς, πρέπει να είναι προσεχτικοί πάνω στις δηλώσεις τους στα Κατεχόμενα, διότι το φαινόμενο boomerang δεν θα παραλείψει να τους χτυπήσει από εκεί που δεν το περιμένουν. Στο ενδιάμεσο, ας προχωρήσουμε δυναμικά με την αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ και ειδικά με την αδειοδότηση των νέων τριών θαλάσσιων οικοπέδων, διότι είναι στρατηγικά πολύ σημαντικές για τις επόμενες εξελίξεις.