Η σύμβαση με την τριπλή κοινοπραξία Ελληνικά Πετρέλαια – Edison – Total πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται και με αποτελεσματικό τρόπο. Δεν έχουμε την πολυτέλεια πια να χάσουμε αυτή τη συμφωνία και δεν πρέπει να σπαταλήσουμε χρόνο λόγω γραφειοκρατίας. Υπάρχουν επίσημες προθεσμίες και θα ήταν απαράδεκτο να μην τις τηρήσουμε, είναι θέμα αξιοπρέπειας της Ελλάδας κι όχι απλά μιας κυβέρνησης. Σε αυτή την διαπραγμάτευση πρέπει να λειτουργήσουμε εθνικά και όχι ιδεολογικά βέβαια, αφού η πατρίδα μας έχει ανάγκη να μπει επιτέλους σε αυτό το πλαίσιο που λειτουργεί βέβαια συμπληρωματικά με την ανάπτυξη και τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Το θέμα της σύμβασης ανήκει στην δυνατότητα ανάκαμψης της Ελλάδας κι όχι μόνο ανάπτυξης. Η ελληνική ΑΟΖ μέσω του θαλάσσιου οικόπεδου 2, δείχνει τον δρόμο και για άλλες συμφωνίες και συμβάσεις. Έτσι αυτή η σύμβαση πρέπει να είναι παραδειγματική για να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για τις επόμενες κινήσεις. Με αυτή την έννοια δεν έχει νόημα να δούμε αυτή την σύμβαση ως μια μεμονωμένη περίπτωση. Κι ένα λάθος θα έχει σίγουρα ουρά για άλλες περιπτώσεις στο μέλλον. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι λόγω των προβλημάτων της γραφειοκρατίας για τον μεγάλο διαγωνισμό, είχαμε μόνο μια υποψηφιότητα σε αυτό το θαλάσσιο οικόπεδο, ας μην την σπαταλήσουμε λοιπόν με λανθασμένες κινήσεις.