Όσοι δεν πίστευαν ότι η Συνθήκη Σεβρών άνηκε στο μέλλον και είχαν την εντύπωση ότι δεν έχει πια νόημα, έχουν ήδη πρόβλημα με τις διεκδικήσεις του Κουρδιστάν αφού αυτό θεωρεί ότι η οριοθέτησή του είναι αυτή που προβλέπει το πλαίσιό της και ο χάρτης του Wilson. Τώρα όμως έρχεται και η Δυτική Αρμενία, η οποία παρ’ όλο που είναι ακόμα κατεχόμενη έχει την κυβέρνηση της με τη βουλή της που κύρωσε την υπογραφή της Συνθήκης Σεβρών. Δηλαδή το 2016, έρχεται να συμπληρώσει δεδομένα του 1920 για να δείξει πρώτον ότι έχει νομική υπόσταση και δεύτερον ότι διεκδικεί αυτά που προβλέπει η Συνθήκη Σεβρών. Έρχεται λοιπόν να ενισχύσει την προκήρυξη των αυτοχθόνων λαών του 2007, με μία ιστορική απόφαση που αφορά ένα ιστορικό κείμενο. Η καινοτομία αυτής της διαδικασίας προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο αλλά τώρα πρόκειται για την υλοποίηση της. Επίσης όσοι είναι πολίτες της Δυτικής Αρμενίας συμμετέχουν έμπρακτα σε αυτήν την απόφαση αφού με την ύπαρξή τους δίνουν ζωή σ’ έναν κρατικό φορέα που άρχισε να υπολογίζει τις ευθύνες του για το μέλλον και δεν περιμένει τα πάντα από τους άλλους. Αυτή η απόφαση συμπληρώνει και την απόφαση της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και από την Αρμενία και προηγουμένως από την Δυτική Αρμενία. Έχουμε λοιπόν ένα κείμενο ιστορικό που επιτρέπει να χτίσουμε το μέλλον ενός κράτους που διεκδικεί τα πάτρια εδάφη του ακολουθώντας το θεσμικό πλαίσιο της εποχής. Κατά συνέπεια αυτή η κύρωση της Συνθήκης Σεβρών ανοίγει τον δρόμο και για άλλες από Κουρδιστάν και τον Πόντο.