Στην αρχή πολλοί μας εξηγούσαν ότι τα Συλλαλητήρια είναι γραφικά και παλιομοδίτικα. Όταν όμως είδαν την απήχηση στον ελληνικό λαό του ιστορικού Συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης αναγκάστηκαν ν’ αλλάξουν γνώμη κι αν άλλοι προσπάθησαν και πάλι να το μειώσουν με κάθε τρόπο, τελικά πολλοί ήρθαν και ακόμα περισσότεροι που ήθελαν να έρθουν το παρακολούθησαν. Με τέτοια μεγέθη, το ιστορικό Συλλαλητήριο επηρέασε όλο το πολιτικό φάσμα της Ελλάδας αλλά και των Σκοπίων και οι επεκτάσεις του άγγιξαν βεβαίως και τις ίδιες διαπραγματεύσεις. Έτσι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ αντιλαμβάνονται πλέον πρακτικά ότι το πλαίσιο εμπιστοσύνης στο οποίο αναφερόταν η ηγεσία των μερών της διαπραγμάτευσης, είχε μόνο ένα επικοινωνιακό νόημα και δεν στεκόταν σε μια γεωπολιτική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια το ιστορικό Συλλαλητήριο είπε την αλήθεια και κατέρρευσαν τα επικοινωνιακά ψέματα. Έτσι έγινε η αλλαγή φάσης χάρη σ’ ένα Συλλαλητήριο που έδειξε και την αντίσταση του Ελληνισμού. Διότι ο ελληνικός λαός δεν έκανε αυτή την κίνηση λόγω κοινωνικής αγανάκτησης αλλά λόγω ευθύνης για την ιστορική μνήμη του τόπου, ξεπέρασε τις κομματικές αγκυλώσεις και απέδειξε ότι δεν ξέχασε τίποτα από τις αξίες του όσο και να είναι πιεσμένος από την οικονομική κατάσταση. Και τώρα που προετοιμάζεται νέο Συλλαλητήριο στην Αθήνα αυτή τη φορά, αντιλαμβανόμαστε ότι η δυναμική του πρώτου δεν έχει πάψει και δείχνει το παράδειγμα προς μίμηση. Σε αυτό το πλαίσιο και μετά από το τετ-α-τετ στο Νταβός, ετοιμαζόμαστε να αγωνιστούμε μη ξεχνώντας ποτέ ότι για ένα λαό του χρόνου, ένα λαό της θάλασσας, η ιστορία είναι τα σύνορά του. Διότι αυτός ο αγώνας δεν είναι μόνο αυτός της Ελλάδας αλλά και του ίδιου του Ελληνισμού που ζει διαχρονικά και δεν ξεχνά το έργο της συνέχειας.