Νότια της Κρήτης υπάρχουν τεράστια αποθέματα κι ειδικά φυσικού αερίου. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που γίνονται οι σεισμικές έρευνες από την εταιρεία PGS της Νορβηγίας. Κάνουμε χρήση του Νόμου 2289/95, σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει όμως να θεμελιώσουμε σωστά αυτή την κίνηση σε διεθνές επίπεδο με την θέσπιση και την οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Λιβύη. Η θέσπιση είναι βασική αρχή για όλη την Ελλάδα. Όσο αφορά στην οριοθέτηση μόνο με την Ιταλία μπορούμε να κάνουμε χρήση της Συμφωνίας του 1977 που υπέγραψε ο Κ. Κονοφάγος εκ μέρους τη Ελλάδας. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία πρέπει να γίνει οριοθέτηση, για να υπάρξει πλαίσιο νομικό για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων και στη συνέχεια για την εκμετάλλευση. Συνεπώς, το τωρινό στάδιο δεν επαρκεί, διότι δεν υπάρχει συμφωνία υφαλοκρηπίδας με τη Λιβύη και η de facto ΑΟΖ δεν είναι de jure. Με άλλα λόγια πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το πλαίσιο, πριν μετατραπεί σε πεδίο και στη συνέχεια σε πεδίο δράσης με τις κοινοπραξίες, διότι καμία εταιρεία δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για μία περιοχή, όπου η ΑΟΖ δεν είναι οριοθετημένη, διότι υπάρχει ανάγκη ρύθμισης του πεδίου συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στα όρια των δύο ΑΟΖ. Για να το αντιληφθούμε πόσο είναι απαραίτητη, αρκεί να εξετάσουμε την περίπτωση της Αφροδίτης στο οικόπεδο 12, διότι βρίσκεται στα όρια της ΑΟΖ της Κύπρου και της ΑΟΖ του Ισραήλ. Μάλιστα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η εταιρεία Noble έχει υπογράψει ένα διαφορετικό συμβόλαιο με την Κύπρο και με το Ισραήλ για αυτό το κοίτασμα. Θα γίνει ακριβώς το ανάλογο για το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται στο Ιόνιο, ακριβώς στα όρια της ΑΟΖ της Ελλάδας και της ΑΟΖ της Ιταλίας. Κατά συνέπεια, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι οι σεισμικές έρευνες Νότια της Κρήτης θα πιέσουν την κατάσταση, για να θεσπιστεί σύντομα η ΑΟΖ και να οριοθετηθεί με τη Λιβύη, για να μπορέσουμε επιπλέον να διευκρινίσουμε σε όλους ότι δεν πρόκειται να δώσουμε σε κανέναν την ΑΟΖ που αναλογεί στη Γαύδο. Επίσης, η τοπική περιφέρεια δικαιούται βάσει του Νόμου των Υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ένα ποσοστό που θα την βοηθήσει άμεσα για την ανάπτυξή της. Ας μην μπερδευόμαστε λοιπόν με διάφορες απόψεις κι ας ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 που κυρώσαμε το 1995. Όλα τα άλλα είναι πολιτικάντικες κινήσεις που μας αφήνουν αδιάφορους, γιατί ο μοναδικός μας στόχος είναι το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας.