Η προετοιμασία της τριμερούς Αιγύπτου, Ελλάδας και Κύπρου καθορίζει μια ενιαία στρατηγική για τις ΑΟΖ μας, αλλά και για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων λόγω της οριοθέτησης. Ήδη είδαμε πόσο το υπεργιγάντιο κοίτασμα Zohr έχει επηρεάσει την όλη κατάσταση, γιατί πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή φάσης. Έτσι και η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να φανταστούν την ενίσχυση της σχέσης τους με κάθε νέα ανακάλυψη ενός κοιτάσματος σε μια από τις δύο ΑΟΖ. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προετοιμάσουμε και για τις θετικές επιπτώσεις του ανοίγματος της Λεκάνης Ηροδότου που βρίσκεται πάνω στο τριπλό σημείο επαφής, αφού ξέρουμε ότι πρόκειται για μια περιοχή που έχει κοιτάσματα της ίδιας τάξης μεγέθους με τη Λεκάνη Λεβαντίνης και Νότια της Κρήτης. Δηλαδή την ώρα που άλλοι ασχολούνται με τα κομματικά τους και άλλοι συνομιλούν σε διαπραγματεύσεις που δεν έχουν μια σοβαρή βάση, θα έπρεπε να ετοιμαζόμαστε για αυτά τα θέματα που αφορούν άμεσα το μέλλον της Ελλάδας και της Κύπρου. Η παραγωγή του φυσικού αερίου θα επηρεάσει τόσο πολύ την περιοχή που οι σταθμοί υγροποίησης θα γίνουν απαραίτητοι για τις εξαγωγές με προστιθέμενη αξία. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθεί ο Ελληνισμός για να παίξει έναν ρόλο σημαντικό σε επίπεδο γεωοικονομικής και γεωπολιτικής, διότι τα στρατηγικά αποθέματα λειτουργούν καταλυτικά και είναι βέβαια ένας τρόπος να απελευθερωθούν τα κατεχόμενα και να σκεφτούμε την ένωση του νησιού, δίχως οικονομική καθυστέρηση λόγω της ύπαρξης της ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων της περιοχής. Η μεγάλη εικόνα όχι μόνο υπάρχει αλλά έχει ήδη επηρεάσει όλη την περιοχή αλλά πρέπει να το πιστέψουν οι δικοί μας για να προχωρήσουμε αποτελεσματικά.