Η υψηλή στρατηγική είναι πολύπλοκη, ειδικά σε μεγάλες αποστάσεις γιατί η πρόβλεψη έχει ανάγκη πολλών υπολογισμών. Στην περίπτωση της Βόρειας Κορέας, είμαστε εκτός του πεδίου της θεωρίας παιγνίων και η θεωρία ισχύος είναι απαραίτητη για την εκτέλεση της αποστολής. Δεν είναι ένα πρόβλημα με μόνο δύο παίκτες. Η Ρωσία, η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα είναι οι άλλοι. Η Κίνα προτιμά να προστατεύσει τη Βόρεια Κορέα προκειμένου να δημιουργήσει προβλήματα στη Νότια Κορέα πρωτίστως και στην Ιαπωνία δευτερευόντως. Η Ρωσία θέλει να διατηρήσει έναν έμμεσο έλεγχο της περιοχής. Ο παραλογισμός της Βόρειας Κορέας πρέπει να ελεγχθεί με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο. Τα Ηνωμένα Έθνη επιθυμούν μια ισορροπία αλλά είναι αδύνατο να είναι αυτή του Nash. Έτσι η ιδέα είναι να ωθήσουν τα ντόμινο πρώτα στις συμμαχίες, δεύτερον να πιέσουν τη θέση πάνω στο goban και στο τέλος να κάνουν κινήσεις πάνω στη σκακιέρα. Η παρουσία στην περιοχή είναι ένα στοιχείο αντιπερισπασμού του συστήματος. Έτσι αυτό προσπαθήσει να αντιδράσει ως Μηχανή του Wiener. Γι’ αυτόν τον λόγο η Κίνα αλλάζει τη θέση της και η Ρωσία ζητά να μείνει στο επίπεδο των ολικών κινήσεων. Οι ΗΠΑ θα είναι όλο και περισσότερο στην περιοχή με τη βοήθεια της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας. Για την Κίνα, η παρουσία των ΗΠΑ παίζει καταλυτικά για να αλλάξει την κατάσταση. Η κατάλυση αποφεύγει την αντίδραση με τον καταλύτη. Κι όλα τα στοιχεία αντιδρούν. Η αμερικάνικη τακτική είναι βασισμένη στο ακόλουθο νοητικό σχήμα: η Βόρεια Κορέα είναι το πρόβλημα, η Κίνα είναι η λύση σε δεύτερο επίπεδο. Και η Ρωσία χρειάζεται μια νέα ισορροπία και να αποφύγει να δώσει τόσο μεγάλη πρωτοβουλία στις ΗΠΑ. Το πρώτο μέρος του αμερικάνικου τρόπου πραγματοποιήθηκε.