Ο A. Einstein είχε στείλει το άρθρο του στις 31 Ιανουαρίου του 1918. Μπορεί εκείνη την περίοδο να ήταν στα όρια του αδιανόητου. Μάλιστα για το βαρυτόνιο χρειάστηκε να περιμένουμε το 1930 για να έχει νόημα το κβάντο της βαρυτικής ακτινοβολίας. Όσο για την ονομασία του εμφανίστηκε το 1934 χάρη στη συμβολή των D.I. Blokhintsev και F.M. Galperin. Έπρεπε να έχει μηδενική μάζα, μηδενικό φορτίο αλλά ένα σπιν που να ισούται με 2 λόγω τανυστή πεδίου δεύτερης βαθμίδας. Επέστρεψε και πάλι στο άρθρο με τίτλο: Über Gravitationswellen. Η εισαγωγή του τανυστικού λογισμού ήταν απαραίτητη για να ξεπεραστεί ο φορμαλισμός των μετασχηματισμών του Lorentz και γρήγορα εμφανιζόταν η προσέγγιση του De Sitter. Όμως όλα αυτά ήταν μόνο προετοιμασία για την τρίτη παράγραφο που αποτελούσε την ουσία των βαρυτικών κυμάτων. Αλλά μόνο στην τέταρτη είχε βάλει την εκπομπή του μέσω ενός μηχανικού συστήματος. Έτσι τα θεμέλια ήταν ορθολογικά από τότε. Το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν θεωρητικό, αφού τα βαρυτικά κύματα ήταν μια άμεση επέκταση της θεωρίας αλλά ο εντοπισμός τους. Αυτός ήταν ο στόχος.