Η Τουρκία όπως πάντα επέλεξε λάθος συμμαχία και θεωρεί ότι θα πετύχει κάτι υποστηρίζοντας το Κατάρ. Η πρώτη δικαιολογία είναι ότι δεν έχει ιδέα από στρατηγική, διότι είναι εγκλωβισμένη σ’ ένα απαράδεκτο δόγμα που γίνεται όλο και πιο γελοίο στο πλαίσιο της πραγματικότητας. Είναι αναμενόμενο να προκαλέσει τουλάχιστον την αντιπάθεια των χωρών του Κόλπου αλλά βέβαια και της Αιγύπτου. Το να συνεχίζει να υποστηρίζει το Κατάρ ενώ η συμπεριφορά του τελευταίου είναι απαράδεκτη, σημαίνει ότι δεν δίνει καμία αξία στη μεγάλη συμμαχία που πολεμά την τρομοκρατική οργάνωση Daesh. Έτσι η απόδειξη της αναξιοπιστίας σε νατοϊκό επίπεδο δεν της έφτασε, έπρεπε να δείξει ενώπιον όλων ότι η προτίμηση της για την υποστήριξη της είναι ξεκάθαρη. Όμως αυτή η αλαζονεία έχει κόστος κι όχι μόνο σε διπλωματικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα η Τουρκία πιέζεται και θέλει να δείξει με οποιονδήποτε τρόπο ότι ελέγχει την κατάσταση κι ότι μπορεί ν’ αντισταθεί στην επιρροή της Δύσης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο δόγμα της μοιάζει με μερικούς ακραίους και δογματικούς που έχουμε και στην Ελλάδα γιατί δεν μπορούν να φανταστούν ότι έχουν άδικο. Πάντως επειδή η Τουρκία είναι συνηθισμένη να χάνει εδάφη λόγω έλλειψης εμβέλειας και στρατηγικής σκέψης , θα ήταν καλό να ετοιμαστεί για το Κουρδιστάν και την Αρμενία έτσι όσο αδιανόητο και αν φαίνεται για τους περισσότερους, οι θέσεις της Τουρκίας βοηθούν όλο και περισσότερο μια μετωπική προσέγγιση των προβλημάτων που προκαλεί με τις παράλογες κινήσεις.