Αν κατανοήσεις το νοητικό στρατηγικό σχήμα που εξηγεί ότι ο στρατηγικός διάλογος περί ενέργειας είναι από μόνος του μια καινοτομία εξωστρέφειας, θα επινοήσεις και τη συνέχεια που δεν είναι άλλη από το να σταματήσεις να διαπραγματεύεσαι εκτός αυτού του πλαισίου. Οι οικονομικές προσεγγίσεις που δεν θεμελιώνονται στρατηγικά και ενεργειακά, είναι καταδικασμένες να καταλήξουν σε πολιτικές αποτυχίες. Δεν υπάρχει σύστημα που επιζεί δίχως στρατηγική και ενέργεια, ούτε ζωντανός οργανισμός. Στο πνεύμα της στρατηγικής, η ενέργεια είναι το σώμα. Είναι η πράξη της κίνησης, είναι η υλοποίηση της πρόθεσης. Ο ίδιος ο Ελληνισμός πάντα βασίστηκε σε αυτές τις δύο έννοιες της στρατηγικής και της ενέργειας για να ζήσει επειδή αντιλήφθηκε ότι η οικονομία και η πολιτική δεν επαρκούν από μόνες τους. Ο Ελληνισμός ήταν πάντα της εξωστρέφειας διότι είναι δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα. Δεν είναι φτιαγμένος να περιορίζεται στον ελλαδισμό που αποτελεί τον εκφυλισμό του. Ο στρατηγικός διάλογος περί ενέργειας είναι αυτός που δημιουργεί διακρατικές συμμαχίες, οι οποίες βασίζονται πάντα σε κοινά συμφέροντα. Αν λοιπόν προσέχεις τον λαό μιας χώρας πρέπει να τον βοηθάς να αναπτύξει ένα τέτοιο διάλογο αλλιώς θα είναι καταδικασμένος να είναι εξαρτώμενος από όσους τον καταπατούν. Έτσι θα δεις ότι σε επίπεδο Ανθρωπότητας και όχι μόνο κρατικό, ο στρατηγικός διάλογος περί ενέργειας είναι θεμελιακός.