Κανείς δεν περίμενε το Συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης να είναι ιστορικό κι όμως ανήκει πια στην ιστορία του Ελληνισμού όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έδειξε το δρόμο και για το επόμενο. Και ο ελληνικός λαός ήρθε και στην Αθήνα να βγάλει και πάλι μια ιστορική κραυγή. Δίχως να φοβάται ακραίους που δεν ξέρουν καν τι σημαίνει ιστορία επειδή θεωρούν ότι πέθανε, ούτε αντιεξουσιαστές που είναι ικανοί μόνο να τα βάλουν με το σπίτι του Μίκη. Διότι όλος αυτός ο λαός ήρθε ενωμένος για να πει την επίσημη θέση δημοκρατικά, λαϊκά και χριστιανικά. Κανένας δεν έκανε πίσω και κάτω από την τεράστια ελληνική σημαία στην Πλατεία Συντάγματος, όλοι μαζί αντισταθήκαμε στην προπαγάνδα της ηττοπάθειας και της μιζέριας. Κανείς δεν μπορεί να μας γονατίσει αν δεν το θέλουμε εμείς. Κανείς δεν μας πιέζει, ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Από μόνη της η ιδεολογία του κενού, θεώρησε ότι μπορούμε να αποδεχθούμε το απαράδεκτο. Μπορεί τα Σκόπια να έζησαν για δεκαετίες μέσα σε ένα πολιτιστικό κενό και μια προπαγάνδα για να είναι όλοι ίδιοι δίχως δικαίωμα στη διαφορά, αλλά δεν είναι επειδή δεν είχαν ταυτότητα για δεκαετίες που πρέπει να πάρουν την δική μας. Ας τα βρουν με τις μειονότητες αλβανικής και βουλγαρικής καταγωγής για να έχουν επιτέλους ένα όνομα που να είναι αποδεκτό. Διότι είναι η ίδια τους η αδιαλλαξία που τους εμποδίζει. Πάντως το Συλλαλητήριο της Αθήνας έδειξε ότι εμείς δεν θα υποχωρήσουμε όσο και να χτυπιούνται.