Όταν βλέπουμε τον ρατσισμό που επέδειξαν οι Σκοπιανοί στην Μελβούρνη είναι ενδεικτικός για την πολιτική της κυβέρνησης, η οποία είναι εκτός πλαισίου. Ενώ η κυβέρνηση μας παρουσιάζει την διαπραγμάτευση πάντοτε με εύκολο τρόπο χωρίς να φανούν τα εμπόδια. Το παραλήρημα που έλαβε χώρα στην Μελβούρνη έξω από το κοινοβούλιο της Βικτώριας, όπου έκαψαν ελληνικές σημαίες, άτομα με περικεφαλαίες που κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι Τούρκοι, που αντικατέστησαν τον σταυρό της σημαίας μας με τον αγκυλωτό σταυρό, αποδεικνύει ότι υπάρχουν ακραία στοιχεία στα Σκόπια. Δεν είδαμε τίποτα το ανάλογο από ελληνικής πλευράς ακόμα κι αν η κυβέρνηση προσπαθούσε να βάλει τον ελληνικό λαό σ’ αυτό το τσουβάλι της προπαγάνδας. Άρα το ερώτημα είναι απλό. Σε ποιους ακραίους θέλει η κυβέρνηση να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας. Σε ποιους ποντάρει για να πει ότι θα έχει δίκιο με την προσέγγισή της ; Αυτοί οι ακραίοι που διαδήλωσαν έδειξαν πρώτον ότι δεν ήταν πολλοί και ότι η προπαγάνδα τους δείχνει και τα όριά τους διότι δεν έχουν κανένα επιχείρημα. Οι βρισιές δεν μας ενοχλούν, διότι δεν έχουν κανένα υπόβαθρο αλλά έχει ενδιαφέρον ιδεολογικά η αναφορά στον εθνοσοσιαλισμό για μία κυβέρνηση που παλεύει υποτίθεται για το αντίθετο.