Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει πρακτικά η έννοια του έντιμου συμβιβασμού που παρουσιάστηκε διπλωματικά, αρκεί να εξετάσουμε το ευρωπαϊκό κεκτημένο που αποτελείται από 35 κεφάλαια. Υπενθυμίζουμε ότι τα Σκόπια δεν έχουν ανοίξει ούτε κλείσει βέβαια κανένα από τα 35 κεφάλαια που απαιτεί η ενταξιακή τους πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μπορούσε λοιπόν ένας διπλωμάτης του Υπουργείου Εξωτερικών να μας πει ότι θα πρέπει να κάνουμε ένα έντιμο συμβιβασμό διότι υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες. Και αυτό θα φαινόταν ότι έχει κάποιο νόημα για να προχωρήσουν τα πράγματα. Μόνο που στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να κάνει κανένα συμβιβασμό, έντιμο ή όχι διότι πολύ απλά θεωρεί ότι τα 35 κεφάλαια είναι προαπαίτηση για την ενταξιακή πορεία. Κι αν μια χώρα δεν το εφαρμόσει δεν έχει καν δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό της σε μία φάση υπό ένταξης και είναι απλώς μια υποψήφια χώρα. Έτσι λοιπόν πρέπει να βλέπουμε το θέμα της ονομασίας. Η λέξη Μακεδονία δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί στην τελική ονομασία των Σκοπίων διότι είναι προαπαιτούμενο για τη σχέση μεταξύ των δύο κρατών. Και επειδή η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ έχει δικαίωμα να έχει αυτήν την απαίτηση ως προαπαίτηση της όλης διαδικασίας για να μην υπάρχουν προβλήματα στη συνέχεια. Αυτή η διευκρίνιση δείχνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε χρήση του έντιμου συμβιβασμού χωρίς να υπάρχουν σκληρές επιπτώσεις. Ας εξετάσουμε λοιπόν το θέμα ορθολογικά και στρατηγικά για να μην πέσουμε σε παγίδες της διπλωματίας που οδηγούν σε απαράδεκτες κινήσεις που προκαλούν τραγικά λάθη που δεν διορθώνονται.