Το σενάριο της ψήφου ανοχής είναι και αυτό ριψοκίνδυνο, όχι μόνο στην ίδια του τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 84 του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά στις πολιτικές εξελίξεις που θα προκύψουν. Διότι δεν υπάρχει κυβέρνηση που αντέχει αυτή την εκδοχή πολύ καιρό και ειδικά για τις επαφές της στο εξωτερικό. Έτσι η ψήφος ανοχής είναι πιο πολύ ένα επιχείρημα που έχει προβάλει η κυβέρνηση, για να καθυστερήσει τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης, επειδή κατά βάθος, ανεξαρτήτως απ’ ότι λέει, δεν είναι σίγουρη ότι θα είναι θετικό το αποτέλεσμά της. Με άλλα λόγια προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, τουλάχιστον όσο είναι ανοιχτό το μέτωπο από την πλευρά των Σκοπίων, για να συνεχιστεί η σκοπιανή διαδικασία που θα είχε σταματήσει αν έβλεπε με ξεκάθαρο τρόπο ότι από την πλευρά της Ελλάδας δεν πρόκειται να περάσει το Προσύμφωνο. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση δίνει χρόνο στη σκοπιανή, να τελειώσει τις τροπολογίες του Συντάγματος με την εντύπωση ότι δεν είναι άσκοπο. Και στη συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση θα έχει το επιχείρημα ότι θα φταίμε εμείς αν δεν περάσει το Προσύμφωνο. Βέβαια δεν μας εξηγεί το αντίθετο, δηλαδή ότι αν περάσει ένα τέτοιο κείμενο που είναι ενάντια στην Ελληνισμό και βέβαια θα φταίμε εμείς που γονατίσαμε από μόνοι μπροστά σε αυτή την πρόκληση.