Με την θεμελιακή έννοια της βαθύτητας του κόμβου γίνεται κατανοητό γιατί αυτή είναι τόσο σημαντική για την ιστορία της Ανθρωπότητας, αφού χρειάζεται η τελευταία μνημοσύνη για να λειτουργήσει η νοημοσύνη. Το παρελθόν είναι η μνημοσύνη του μέλλοντος και το μέλλον η νοημοσύνη του παρελθόντος. Έτσι η μνημοσύνη και η νοημοσύνη λειτουργούν συμπληρωματικά μέσω του ολισμού της βαθύτητας. Οι κόμβοι της Ανθρωπότητας δεν είναι μόνο σημεία αναφοράς αλλά σχέσεις της μνημοσύνης με τη νοημοσύνη. Χάρη σε αυτές η Ανθρωπότητα ζει γιατί παράγει έργο μνήμης μέλλοντος και νοημοσύνης παρελθόντος. Αν οι γενοκτόνοι είναι ένοχοι, είναι διότι προσπαθούν είτε να λύσουν είτε να κόψουν τους κόμβους για να μην υπάρχει πια θεμέλιο μνημοσύνης και νοημοσύνης. Με αυτήν την έννοια είναι χρονοκτόνοι διότι σβήνουν την ιστορία και την περιορίζουν σε περιγραφή. Έτσι μετατρέπουν τους κόμβους σε σημεία για να χαθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για την ιστορία και την στρατηγική. Σβήνοντας το παρελθόν αλλάζουν το μέλλον. Καταστρέφοντας τη μνημοσύνη αλλοιώνουν την νοημοσύνη και αυτό είναι ο στόχος των γενοκτονιών. Κατά συνέπεια η διαδικασία διόρθωσης είναι κομβική και χρειάζεται βαθύτητα για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας.