(Φωνές off)
Κυρ Θάνος : Η μοίρα…
Χρήστος : Δεν υπάρχει μοίρα, μόνο ζωή και θάνατος !
Κυρ Θάνος : Τότε γιατί κλαίς;
Χρήστος : Δεν κλαίω εγώ μα οι ψυχές που έχω μέσα μου…
Κυρ Θάνος : Πως αντέχεις μέσα σου τόσο παρελθόν ;
Χρήστος : Όπως οι άλλοι αντέχουν τη ζωή τους…
Κυρ Θάνος : Μόνο που αυτούς τους λυτρώνει ο θάνατος. (Χρόνος) Εσένα, κάθε ζωή που βοηθάς βαραίνει την καταδίκη σου…
Χρήστος : Αυτή η καταδίκη είναι η ζωή μου.
Κυρ Θάνος : Δεν πρέπει όμως να ζήσεις και για σένα ;
Χρήστος : Υπάρχω μόνο για τους άλλους ! (Χρόνος) Και με περιμένουν… (Σιωπή) Είναι θέμα ωρών…
(Φωνές off) (Τέλος)
INSERT : Το κάστρο της Λήμνου. (Point of view.)
(Στο σπιτάκι της γριάς…) (Full shot)
Εύα : Μα που είναι τόση ώρα ;
Αντρέας : Μην ανησυχείς, αγάπη μου… (Χρόνος) Έχει και το μάθημα του παιδιού…
Λουτσία : Κάτι θα του συνέβηκε…
Γριά : Θα είναι με κάποιον άλλον… (Χρόνος) Έπρεπε να πάει στο κάστρο…
(Κάποιος χτυπά την πόρτα…) (Medium close shot)
Εύα : Αυτός είναι!
(Η πόρτα ανοίγει και βλέπουμε τον Ιάκωβο με στρατιωτικά ντυμένος…)
Αντρέας : Ιάκωβε ! (Τον αγκαλιάζουν όλοι οι φίλοι του…)
Γριά : ¶ργησες, παιδί μου…
Εύα : Τι είναι αυτά τα ρούμα, Ιάκωβε;
Ιάκωβος : (Στη γριά) Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, Λουτσία;
Λουτσία : Λουτσία ;
Γριά : Ναι έτσι με φωνάζουν εδώ… (Στον Ιάκωβο.) Οι καινούργιοι φίλοι σου, παιδί μου…
Αντρέας : Καινούργιοι; (Χρόνος) Ιάκωβε, δε μας θυμάσε ;
Γριά : Ξεχνάμε το παρελθόν μας και θέλετε να θυμηθεί το μέλλον του ;
Ιάκωβος : Ήρθα να σας αποχαιρετίσω.
(Ανοίγει τα χέρια του προς το Θάνο και τη γριά. Τον αγκαλιάζουν και οι δύο…)
Λουτσία : Μα που πας, Ιάκωβε ;
Γριά : Στη Θεσσαλονίκη… (Εκεί είναι η αποστολή του…
Εύα : Δεν το πιστεύω… (Κάθεται) (Close up)
Αντρέας : Να κάνει τι εκεί ;
Γριά : Να σας γνωρίσει ο απόγονός του…
Ιάκωβος : Ο Χρήστος με περιμένει στον κάμπο…
Θάνος : Και το μάθημα ;
Ιάκωβος : Τώρα ξέρεις όλους τους δρόμους… Σε λίγο καιρό θα είσαι κι εσύ δάσκαλος…
Εύα : Είναι ένα όνειρο… (Χρόνος) Ένας εφιάλτης…
Γριά : Η ζωή σου είναι ένα όνειρο… (Σιωπή) Εδώ τα όνειρα δε γεννήθηκαν ακόμα…
Ιάκωβος : Πρέπει να φύγω τώρα…
Λουτσία : Όχι δε θέλω ! (Χρόνος) Πες μου πρώτα ποιος είναι ο Χρήστος… (Medium Shot)
Γριά : Ποιος γνωρίζει την έρημο ;
Αντρέας : Την έρημο;
Γριά : Ποιος μπορεί να δει το φως της ερήμου ;
Αντρέας : (Δισταχτικά) Ο χρόνος ;
Γριά : Η σιωπή του χρόνου…
Αντρέας : Δε σας καταλαβαίνω…
Γριά : Όταν είσασταν στη Θεσσαλονίκη δε βλέπατε αυτά που ζείτε τώρα…ενώ ο Χρήστος κι ο Ιάκωβος…
Λουτσία : Ο Χρήστος μας δείχνει το παρελθόν του…
Εύα: Μα γιατί ;
Αντρέας : Γιατί σε λίγο τελειώνει το μέλλον του…
Λουτσία : Όχι ! (Χρόνος) Θέλω να ζήσει μαζί μου…
Γριά : Μα το όνειρό σου δεν είναι η ζωή…
Αντρεάς : Λίγοι άνθρωποι θα ήθελαν να ζήσουν πραγματικά…
Γριά : Οι περισσότεροι προτιμούν το όνειρό τους…
Αντρέας : Σκοτώνουν τη ζωή για να ζήσουν το όνειρο του…
Εύα : Και πεθαίνουν μ’αυτό…
INSERT : Ο Ιάκωβος βγαίνει από το σπίτι. (Point of View)