Πάνω από τα χιόνια
δεν υπήρχε κρύο
αλλά μόνο και μόνο
ο ήλιος της δικαιοσύνης
που δεν είχε ξεχάσει
τίποτε από το παρελθόν
που είχε λαξεύσει
τη γνήσια πέτρα
για ν’ αφήσει ίχνος
η άγνωστη ανθρωπιά
ακόμα και στα ύψη
για να θυμηθεί
και ο μαθητής
με το τσάι του βουνού
ότι ο δάσκαλος
δεν ξεχνά
την προσφορά
όπου και να βρίσκεται
διότι ξέρει
ότι είναι το στίγμα
της ανθρωπιάς
που γνωρίζει
την Ανθρωπότητα.