Σε όσους δεν πίστεψαν ποτέ τις προθέσεις μας να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ, έρχεται το νέο συμβούλιο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ταράξει τα νερά τους. Αυτή η κίνηση, δηλαδή η επίσημη παρουσίαση των θέσεών μας στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο ξεκαθαρίζει το πλαίσιο και δείχνει επί του πρακτέου ότι δεν πρόκειται να παραμείνουμε παθητικοί και στατικοί πάνω στο ενεργειακό θέμα. Έτσι όλοι οι εταίροι μας θα ακούσουν συγκεκριμένα περί υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ και θα καταλάβουν σε πρακτικό επίπεδο ότι δίχως θέσπιση και οριοθετήσεις της ελληνικής ΑΟΖ δεν υπάρχει καμία προοπτική. Με άλλα λόγια, όταν το ενεργειακό είναι στην ημερήσια διάταξη του συμβουλίου κορυφής δεν είναι δυνατόν να μιλάμε πλέον για κομματικές και εσωκομματικές κινήσεις. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα θέμα καθαρά εθνικό που έχει επιπτώσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω των μεγάλων κοιτασμάτων που έχουμε στην ελληνική ΑΟΖ. Κατά συνέπεια η υψηλή μας στρατηγική είναι απόλυτα συμβατή με την ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό μας δίνει ένα ξεκάθαρο συγκριτικό πλεονέκτημα. Επιπλέον επειδή λόγω των κοιτασμάτων δίνουμε έμφαση στο φυσικό αέριο που αποτελεί μία πράσινη ενέργεια σε σχέση με την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε ένα κοινό πεδίο δράσης καθώς έχουμε με αυτόν τον τρόπο και εξασφαλισμένους αγοραστές για τις μελλοντικές μας εξαγωγές που θα φέρουν στην Ελλάδα τις αναγκαίες οικονομικές απολαβές. Έτσι το ενεργειακό θέμα αποτελεί την αιχμή του δόρατος στην μακροπολιτική που θα παρουσιάσει η πατρίδα μας στο συμβούλιο κορυφής. Και με αυτόν τον τρόπο γίνεται κατανοητό σε όλους ποιες είναι οι προτεραιότητές μας για την ανάκαμψη της οικονομίας μας. Επίσης είναι ένας έμμεσος τρόπος να περάσουμε το μήνυμα ότι δεν βρισκόμαστε πλέον στα πρόθυρα της καταστροφής, όπως μας κατηγορούσαν όλοι αλλά αντιθέτως δίνουμε ένα πλαίσιο ανάπτυξης με μεγάλες προοπτικές λόγω του μεγέθους της ελληνικής ΑΟΖ και των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων συμβατικών και μη με τους ιδρυτές μεθανίου. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι δεν είμαστε πια σε φάση αναμονής αλλά πρακτικής ετοιμότητας.