Μέσω της συνάντησης των δυο πρωθυπουργών της Ελλάδας και της Ιταλίας βλέπουμε ότι υλοποιείται ένα κοινό στρατηγικό σχήμα περί διαχείρισης και αξιοποίησης της ενέργειας στη Μεσόγειο. Είναι ήδη γνωστό ότι υπάρχει το κοίτασμα Πύρρος (90km²) ακριβώς πάνω στη γραμμή οριοθέτησης των δυο χωρών, αλλά και το κοίτασμα Αχιλλέας (450km²) στην ελληνική ΑΟΖ προς αυτή τη γραμμή οριοθέτησης. Επιπλέον η γεωλογική δομή της Αδριατικής και του Ιονίου είναι περισσότερο για τους υδρογονάνθρακες και ειδικά για το πετρέλαιο. Έτσι με την συμφωνία των δύο χωρών μπορεί να λειτουργήσει μια ολόκληρη περιοχή (macro-region) σ’ένα κοινό ευρωπαϊκό και ενεργειακό πλαίσιο. Αυτή η διπλή κίνηση είναι πάρα πολύ σημαντική λοιπόν κι έρχεται να ενισχύσει και τη σύζευξη μεταξύ της Ελλάδας και της Μάλτας, και τη συμφωνία της Ιταλίας με τη Μάλτα για τα ενεργειακά. Βλέπουμε ότι μετά τις σεισμικές έρευνες της PGS στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, υπάρχει μια κινητικότητα και μια δυναμική εκ μέρους της Ελλάδας που ενεργοποιεί την Ιταλία, την Μάλτα αλλά και την Αλβανία. Διότι όλοι αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένα πλαίσιο συνεργασίας στην περιοχή που είναι πάρα πολύ σημαντικό για όλες αυτές τις χώρες και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι υδρογονάνθρακες ακόμα και ως κοιτάσματα – στόχοι δίνουν την δυνατότητα στην Ελλάδα να παίρνει πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο.