Μαθητής: Τι είναι τα στοιχεία της ουσίας;
Δάσκαλος: Στην αρχή, ο Ελληνισμός δίνει αξία στο άλας και στο ύδωρ για τη φιλοξενία.
Μαθητής: Και μετά;
Δάσκαλος: Ο Χριστιανισμός έδωσε έμφαση στον άρτο και στον οίνο για την θυσία.
Μαθητής: Και για την προστασία;
Δάσκαλος: Τότε υπάρχει το λάδι.
Μαθητής: Στο σώμα για την πάλη.
Δάσκαλος: Στο κεφάλι για την επιλογή.
Μαθητής: Συνδυάζει τις δύο πορείες.
Δάσκαλος: Είναι διακλάδωση.
Μαθητής: Διαχρονική.
Δάσκαλος: Είναι αυτά που είμαστε.
Μαθητής: Κι όχι που έχουμε.
Δάσκαλος: Διότι χωρίς παρέμβαση δεν γίνεται η μεταμόρφωση.
Μαθητής: Και είναι συνέχεια.
Δάσκαλος: Πρέπει να προσέχουμε αυτά τα στοιχεία.
Μαθητής: Μα πώς γίνεται;
Δάσκαλος: Με τον πολύτιμο λίθο.
Μαθητής: Πολύτιμο;
Δάσκαλος: Το δισκοπότηρο δεν ήταν χρυσό.
Μαθητής: Έχετε δίκιο. Τότε;
Δάσκαλος: Σκέψου το ζεόλιθο.
Μαθητής: Αυτός είναι ο λόγος λοιπόν.
Δάσκαλος: Ο καλός λόγος.