Υπάρχουν κινήσεις που θεωρούμε ότι είναι πετυχημένες γιατί εξετάζουμε μόνο το τακτικό επίπεδο δίχως να δίνουμε σημασία στο στρατηγικό επίπεδο, ενώ είναι το μόνο που έχει νόημα σε εθνικό επίπεδο. Έτσι την ώρα που προσπαθούμε όλοι να αξιοποιήσουμε το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ, άλλοι προωθούν συμφέροντα τοπικά για οικονομικούς λόγους που δεν έχουν εμβέλεια και δεν βλέπουν ότι δεν έχουν προοπτικές, αφού η πρώτη πράξη που θα κάνουμε με την ΑΟΖ θα είναι να την διορθώσουμε για ν’ αλλάξουμε τη γενική πορεία. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι το Ευρωπαϊκό πεδίο δράσης επιτρέπει παρεμβάσεις και διορθωτικές κινήσεις, διότι οι 28 χώρες προστατεύουν η μια την άλλη από τους εξωτερικούς παράγοντες λόγω Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει λόγος να παρουσιάζουμε μία ξένη εκμετάλλευση ως μία οικονομική διαχείριση. Εκτός αν αυτός ο λόγος είναι καθαρά πολιτικός κι όχι εθνικός. Έχουμε συνηθίσει να μιλάμε για γείτονες λόγω ευφημισμού, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική αφού δεν υπάρχει πλαίσιο σχέσης σε στρατηγικό πλαίσιο. Διότι ξέρουμε ακριβώς ότι το οικονομικό είναι απλώς η επιφάνεια.