Όταν ξεχνάς ότι είσαι κερί
το μόνο που βλέπεις
είναι ότι λιώνεις
κι όχι ότι φωτίζεις
όλους τους άλλους
γι’ αυτό να θυμάσαι
ότι μόνο το βιβλίο
διατηρεί ζωντανό
το φως του κεριού
έτσι πέρα της μοναξιάς
κοίτα το κομμάτι
που πάντα λείπει
και δες το μεγάλο κύκλο
για να σηκωθείς
και να πέσεις
για να ξανασηκωθείς
και να ξαναπέσεις
μέχρι να γίνεις
κι εσύ μαθητής
που δεν αηδιάζει
με την κοινωνία
απλώς αδιαφορεί
γιατί ξέρει πια
πού είναι η ουσία
και το μονοπάτι του φωτός.