Μαθήτρια : Δεν ήξερα.
Δάσκαλος: Ξέρω.
Μαθήτρια : Τώρα βλέπω.
Δάσκαλος: Βλέπω.
Μαθήτρια : Υποψιαζόμαστε και σε ακολουθούμε.
Δάσκαλος: Για την πατρίδα μας, ο τρούλος είναι ο ουρανός μας.
Μαθήτρια : Ναι, το γνωρίζω. Ήρθε έντονα στην Αγία Σοφία η γνώση αυτή.
Δάσκαλος: Καλώς.
Μαθήτρια : Θέλω να μιλήσουμε για την υπέρβαση.
Δάσκαλος: Κανείς δεν σ’ αναγκάζει.
Μαθήτρια : Η έντονη και καλή διαίσθηση.
Δάσκαλος: Η συνανθρωπιά μας.
Μαθήτρια : Είναι με τους συμμαθητές.
Δάσκαλος: Να αφεθείς είναι απλώς θέμα κατανόησης. Ο καθένας θέλει το χρόνο του, αρκεί να μην τον σπαταλά.
Μαθήτρια : Είναι το θέμα του εγώ;
Δάσκαλος: Πέρα από το εγώ δεν είναι το εμείς, αλλά ο άλλος. Και πιο πέρα ακόμα, οι άλλοι.
Μαθήτρια : Το βλέπω σιγά σιγά.
Δάσκαλος: Αν προσπαθείς να τα φέρεις όλα σε σένα πάντα θα μπλοκάρεις. Σημασία έχει να βλέπεις τους συμμαθητές πως λειτουργούν και παράγουν έργο.
Μαθήτρια : Συνεχώς προσπαθείς.
Δάσκαλος: Είμαστε εδώ για αυτό το λόγο και για κανένα άλλο. Όσο πιο γρήγορα το δεις, τόσο πιο γρήγορα θα καταλάβεις και ανθρώπους σαν τους πατέρες που αναγνωρίζουν τη γνώση.