Μαθητής: Πώς είναι δυνατόν να πιστεύουν αν δεν διάβασαν τα Ευαγγέλια;
Δάσκαλος: Μπερδεύουν την παράδοση με την πίστη.
Μαθητής: Μα τότε πώς βλέπουν τη θυσία.
Δάσκαλος: Και την αυτοθυσία.
Μαθητής: Και μετά μιλούν για την αυτοκτονία.
Δάσκαλος: Διότι κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν.
Μαθητής: Μα τότε ποιο είναι το νόημα;
Δάσκαλος: Η επιβίωση.
Μαθητής: Και η ζωή;
Δάσκαλος: Είναι μόνο για τους ελεύθερους.
Μαθητής: Και τους απελευθερωμένους.
Δάσκαλος: Και δεν υπάρχει ελευθερία δίχως το βιβλίο.
Μαθητής: Είμαστε οι άνθρωποι του βιβλίου.
Δάσκαλος: Και μας έχουν και βασανίσει γι’ αυτό το λόγο.
Μαθητής: Άρα όσοι δεν τα διαβάζουν δεν σέβονται καν αυτές τις θυσίες.
Δάσκαλος: Και τα μαρτύρια.
Μαθητής: Μα τότε γιατί τους ονομάζουν Άγιους;
Δάσκαλος: Απλώς ακολουθούν.
Μαθητής: Μου φαίνεται αδιανόητο.
Δάσκαλος: Είναι όμως η πραγματικότητα.
Μαθητής: Αυτό είναι το χειρότερο.
Δάσκαλος: Όχι.
Μαθητής: Τι είναι;
Δάσκαλος: Η πράξη της βαρβαρότητας.
Μαθητής: Δηλαδή;
Δάσκαλος: Άλλο να μη διαβάζεις κι άλλο να σβήνεις.
Μαθητής: Έχετε δίκιο.
Δάσκαλος: Μόνο που το πρώτο είναι η αρχή του δεύτερου.
Μαθητής: Αυτό αντιλήφθηκα.
Δάσκαλος: Γιατί τα βιβλία είναι τα τείχη μας.
Μαθητής: Κι αν δεν τα διαβάζουμε, δεν υπάρχουν.
Δάσκαλος: Μόνο που οι αθώοι χρειάζονται προστασία.
Μαθητής: Και αυτό δεν γίνεται δίχως γνώση.
Δάσκαλος: Μόνο που αυτή είναι στο βιβλίο.
Μαθητής: Αφού αυτό καταγράφει τους λόγους.
Δάσκαλος: Είναι η γέφυρα του Χρόνου.
Μαθητής: Η μόνη επαφή.
Δάσκαλος: Η μόνη σχέση.