Μαθητής: Προσπαθώ να καταλάβω.
Δάσκαλος: Ποιο πράγμα;
Μαθητής: Πώς λειτουργεί ο Προμηθέας;
Δάσκαλος: Ως οντολογία ή τελεολογία;
Μαθητής: Ενσωματώνει στοιχεία του Οδυσσέα και του Αχιλλέα;
Δάσκαλος: Ακριβώς είναι τα δύο πρώτα επίπεδα.
Μαθητής: Και του Ορέστη;
Δάσκαλος: Όχι ο Ορέστης είναι το τελικό στοιχείο μιας άλλης διαδικασίας.
Μαθητής: Της εκδίκησης;
Δάσκαλος: Ακριβώς.
Μαθητής: Κι υπάρχει ένας συνδετικός κρίκος.
Δάσκαλος: Η Αθηνά.
Μαθητής: Η θεά της Σοφίας.
Δάσκαλος: Η οποία σχετίζεται με τη νοημοσύνη.
Μαθητής: Κλείνει το ένα θέμα για ν’ αρχίσει…
Δάσκαλος: Ένα παλαιότερο.
Μαθητής: Παλαιότερο;
Δάσκαλος: Λόγω διαχρονικότητας.
Μαθητής: Πριν και μετά την Τροία.
Δάσκαλος: Πριν τη γέννηση, μετά το θάνατο.
Μαθητής: Είναι λοιπόν μία συνθετική μορφή.
Δάσκαλος: Ένα ψηφιδωτό.
Μαθητής: Κι όχι μόνο η επόμενη ψηφίδα.
Δάσκαλος: Γι’ αυτό εμβυθίστηκαν μέσα του.
Μαθητής: Και βλέπω το ανάλογο με τον Κένταυρο, τον Χείρωνα.
Δάσκαλος: Είναι ανάλογο, όχι το ίδιο.
Μαθητής: Διότι ήταν ιδιότητα.
Δάσκαλος: Κι όχι οντότητα.
Μαθητής: Άλλαξε όμως την τελεολογία.
Δάσκαλος: Λόγω της θυσίας.
Μαθητής: Ενώ για τους άλλους;
Δάσκαλος: Ήταν η ετυμολογική εμπάθεια.
Μαθητής: Λόγω οντολογίας.
Δάσκαλος: Και τα μέρη έγιναν όλο.