Μέσα στη γενική δομή, υπήρχε ένα άνοιγμα.
Απλώς ήταν δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς.
Δεν ήταν φυσιολογικό.
Αν και τελικά ήταν αναμενόμενο.
Μπορούσαν όμως να δουν τις σχέσεις.
Και βέβαια πόσο σημαντικές ήταν.
Οι επαφές δεν είχαν νόημα.
Δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα.
Ήταν μόνο κοινωνικές εκπτώσεις.
Με άλλα λόγια, εκφυλισμός.
Ενώ οι σχέσεις ήταν γέφυρες.
Σ’ αυτόν τον λαβύρινθο σχέσεων μπορούσαν
να ταξιδέψουν όσοι ήθελαν.
Αρκούσε η γνώση των διακλαδώσεων.
Αλλιώς οι πολλαπλοί κόσμοι παρέμεναν
όχι μόνο αόρατοι αλλά και άγνωστοι.
Ήταν σαν να βλέπεις τον Everett III από την
αρχή μέσω του έργου του Fraïssé.
Λόγω σύμπαντος του Gödel.
Για χάρη του Einstein.