Ανεβαίνοντας στα κάστρα
μπορεί να σκίσαμε
κάθε σημείο του κορμιού μας
αλλά δεν γονατίσαμε
ούτε σταματήσαμε
γιατί είχαμε αποφασίσει
να φτάσουμε έως το τέλος
για ν’ αγγίξουμε
το παρελθόν των αιώνων
δίχως να δώσουμε
σημασία στης πληγές
αφού κάθε πέτρα
ήταν μια απόδειξη
ότι οι δικοί μας
δεν δίστασαν ποτέ
παλαιοτέρα
ν’ ανεβάσουν
κοντά στον ουρανό
κομμάτια γης
αιωνιότητας
για να προστατέψουν
τους αθώους
από τους βάρβαρους
κατακτητές.