Η βυζαντινή πύλη
δεν είχε ξεχάσει
την Κωνσταντινούπολη
και από το Διδυμότειχο
συνέχιζε να δείχνει
την κατεύθυνση
της ελευθερίας
γιατί ήξερε
ότι οι άνθρωποι
θα αποφάσιζαν
ότι τα κατεχόμενα
πρέπει ν’ απελευθερωθούν
όχι από κάποιον
ξένο κατακτητή
αλλά από τους ελεύθερους
που συνεχίζουν
να αγωνίζονται
όπου και να βρεθούν
μέσα στο χρόνο
για να αλλάξουν
όλες τις υπάρξεις
σε ελεύθερες ζωές
που θέλουν ανθρωπιά.