Ο αγώνας για τα εργοστάσια ζάχαρης στην Ελλάδα είναι εθνικός και δεν πρέπει να τον περιορίσουμε με τοπικιστικά θέματα. Η Ελλάδα έχει την ικανότητα να παράγει ζάχαρη ποιότητας και πρέπει όχι μόνο να συνεχίσει, αλλά και να αυξήσει την παραγωγή της. Αυτός ο στόχος δεν είναι ανέφικτος, αφού υπάρχει η δυνατότητα χρήσης του ζεόλιθου και σε αυτόν τον τομέα. Οι επαφές που έγιναν στο εργοστάσιο της Νέας Ορεστιάδας δεν είναι μόνο ενθαρρυντικές αλλά μάς επιτρέπουν να προβλέψουμε και την άμεση εκμετάλλευσή του στις καλλιέργειες. Η ιδέα λοιπόν δεν είναι απλώς να υποστηρίξουμε μία δομή και υποδομή που φαίνονται παλαιωμένες σε μερικούς, ούτε πρόκειται να καθυστερήσουμε κάποιο σχεδιασμό που επιδιώκει το κλείσιμο σε τελική φάση. Διαθέτουμε εργοστάσια στην πατρίδα μας και θέλουμε να αναπτύξουμε τις δυνατότητές τους όχι μ’ έναν τεχνητό τρόπο ή περιμένοντας κονδύλια από κάποιο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Θέλουμε την ανάπτυξή των περιοχών μ’ έναν ορθολογικό και στρατηγικό τρόπο, γιατί θέλουμε όχι μόνο μια σταθερότητα αλλά και μια ανθεκτικότητα . Γιατί οι περιοχές, όπως είναι η Θράκη χρειάζονται, μια δυναμική ενίσχυση για να λειτουργούν επαρκώς και να κρατούν τις οικογένειες που παράγουν έργο για όλη την πατρίδα μας. Και το εργοστάσιο ζάχαρης είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη της περιοχής. Έτσι οι ενημερώσεις προς τους αγρότες για τον ζεόλιθο στην παραγωγή των ζαχαρότευτλων έχουν άμεση προτεραιότητα για να καταλάβουν όλοι, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκονται στην αλυσίδα της παραγωγής και εκμετάλλευσης, ότι πρόκειται για μια δυναμική επίλυση του προβλήματος που θα εξοικονομήσει έξοδα, τα οποία παλιότερα θα θεωρούσαμε απαραίτητα. Τα εργοστάσια δεν κλείνουν, όταν υπάρχουν θέληση και γνώση. Η θέληση είναι εδώ, και τώρα ήρθε η ώρα της γνώσης για να ενισχυθεί η όλη προσπάθεια. Κάθε παραγωγός που θα χρησιμοποιήσει ζεόλιθο θα βοηθήσει επί της ουσίας το εργοστάσιο και την Ελλάδα αλλά και την ίδια τη ζωή του.