Αναφορά στην αγριότητα
μπορείς να δεις και στον Φιοδόρ
που περιγράφει τα βάσανα
των αθώων που έπιανε
η Οθωμανική Αυτοκρατορία
και τους κάρφωνε από τα αφτιά
αν θες να έχεις αποδείξεις
γι’ αυτό που ονομάζεις
φιλελεύθερο καθεστώς
γιατί δεν ξέρεις
ότι πετούσαν τα μωρά
για να τα τρυπήσουν
με την λόγχη τους
οι ηθικοί στρατιώτες
γιατί φοβόντουσαν
ακόμα και το μέλλον
λόγω αντίστασης
των επομένων.

…καθόλου τον αδελφό του, ένας Βούλγαρος μου διηγήθηκε στη Μόσχα τις αγριότητες που κάνουν στη χώρα του οι Τούρκοι και οι Τσερκέζοι: Φοβούνται το γενικό ξεσήκωμα των Σλαύων και πυρπολούν, σφάζουν, βιάζουν γυναίκες και παιδιά. Καρφώνουν απ’ τ’ αυτιά τους αιχμαλώτους πάνω σε πασσάλους, τους αφήνουν έτσι όλη τη νύχτα και ύστερα τους κρεμάνε. Καμμιά φορά, συγκρίνουμε τη σκληρότητα του ανθρώπου με τα άγρια θηρία. Τα προσβάλλουμε έτσι τα θηρία, γιατί ποτέ δε φτάνουν σε τέτοια ραφιναρισμένη αγριότητα. Η τίγρις ξεσκίζει τη λεία της και την καταβροχθίζει – δεν κάνει τίποτ’ άλλο. Δε θα της κατέβαινε ποτέ η ιδέα να καρφώση τους ανθρώπους απ’ τ’ αυτιά, ακόμα κι’ αν θα μπορούσε να το κάνη. Μόνο οι Τούρκοι βασανίζουν τα παιδιά με σαδιστική απόλαυση, βγάζουν τα μωρά απ’ την κοιλιά της μάνας τους, και τα πετάνε στον αέρα για να καρφωθούν ύστερα στην υψουμένη ξιφολόγχη τους, μπροστά στα μάτια της μάνας, που η παρουσία της αποτελεί την κυριώτερη ηδονή.
– Για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά, αδελφέ μου;
– Μου φαίνεται, πως ο διάβολος δεν υπάρχει, αν δημιουργήθηκε απ’ τον άνθρωπο, αυτός τον έκανε κατ’ εικόνα και ομοίωσή του.
– Όπως δηλαδή, και το Θεό;