Οι περισσότεροι Κύπριοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι ζουν σε νησί. Δηλαδή, το νησιωτικό πνεύμα του μέσου Κύπριου είναι τόσο χαμηλό που δεν νιώθει ότι είναι νησιώτης. Βέβαια στη Λεμεσό είναι μια εξαίρεση, γιατί οι περισσότεροι που ζουν εδώ, ζουν εδώ λόγω της θάλασσας. Και πολλοί Κερυνειώτες, ενώ ήταν δίπλα από τη Λευκωσία, ήρθαν στη Λεμεσό, γιατί ήταν αυτό που έμοιαζε περισσότερο μ’ αυτό που έβλεπαν κλασσικά. Έχει ενδιαφέρον γιατί σημαίνει ότι επέλεξαν τη θάλασσα και το λιμάνι, παρά την απόσταση. Θεωρία σχέσεων και τοποστρατηγική προσέγγιση κι όχι μόνο γεωστρατηγική προσέγγιση. Άρα λοιπόν το πρώτο πρόβλημα που έχει ο μέσος Κύπριος είναι ότι η Κύπρος, ως νησί, είναι αρκετά μεγάλη για να μη νιώθεις ότι είσαι νησιώτης. Εδώ υπάρχουν περιοχές που δε βλέπουν θάλασσα. Άρα νομίζουν ότι είναι ξηρά. Άρα για να καταλάβετε λίγο πιο καλά, η Αρμενία που έχει ξηρά, να ξέρετε ότι ήταν η χώρα των τριών θαλασσών, και δεν ακουμπάει πλέον καμία θάλασσα. Άρα να θυμάστε ότι η πρώτη ασπίδα του Ελληνισμού είναι η θάλασσα.