Όταν ξαναδιαβάζεις
ακόμα και μια κωμωδία
μπορείς να δεις
νέα νοητικά σχήματα
ακόμα πιο ανθρώπινα
αφού δώσεις χρόνο
στο νέο κείμενο
να γίνει υποκείμενο
που συνεννοείται
με το μυαλό σου
για να σου δείξει
ότι η ανθρωπιά μας
δεν είναι μόνο μοναξιά
αλλά και αλληλεγγύη
που υπάρχει μόνο
αν συνυπάρχουμε
κι ο ουρανός
είναι το νερό
που σηκώνουμε
με τις ομπρέλες
που μας κρατούν
για να μην πέσουμε
παρά μόνο
για τους άλλους.