Η νέα Κρήτη δεν θα είναι μόνο η λεβεντομάνα. Σιγά σιγά θα βρεθούν αγωνιστές που ακολουθούν τη διδασκαλία της στρατηγικής που θα καταλάβουν ότι η ενέργεια είναι το μέλλον. Διότι η Κρήτη δεν είναι μόνο ένα μεγάλο νησί που είναι απομονωμένο. Εντάσσεται στο πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ και με αυτό έχει ένα λαμπρό πεδίο δράσης, όχι μόνο με τα εννέα θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται νότια, αλλά και με τα επόμενα που θα δημιουργηθούν στην λεκάνη Ηροδότου. Έτσι, η νέα Κρήτη πρέπει να προετοιμαστεί ως Περιφέρεια και να δράσει σε επίπεδο στρατηγικής κι όχι να παραμείνει σε αναμονή για τα αποτελέσματα στο Ιόνιο. Μια ενεργειακή Κρήτη που σέβεται τους ανθρώπους, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τον τουρισμό είναι εφικτή κι αποτελεί στρατηγικό στόχο για το μέλλον που έχει αρχίσει. Η νέα Κρήτη πρέπει να σκεφτεί τα κοιτάσματα σαν τον Μίνωα ως νέα κάστρα που θα προστατεύουν το νησί από τη θάλασσα, που θα αποτελούν προμαχώνα της κεντρικής δομής. Επίσης, ως πέρασμα και μάλιστα διπλό με τους αγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου θα παίξει ένα ρόλο σε μια ευρύτερη σκακιέρα που αφορά άμεσα την Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια η Περιφέρεια πρέπει να είναι έτοιμη και προετοιμασμένη γι’ αυτό το επίπεδο, δίχως να αφήνει σε άλλους να πάρουν πρωτοβουλίες γι’ αυτήν. Η νέα Κρήτη έχει, επίσης, το καθήκον να αναδείξει το γεγονός ότι στοιχεία της είναι Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς κι ότι τα τείχη δεν είναι μόνο διακόσμηση που κάποτε ενοχλεί την τωρινή κοινωνία, αλλά η παρουσία της ιστορίας που με τον Χάνδακα έγινε ευρωπαϊκή. Και αυτό πρέπει να γίνει δίχως να ξεχάσει την άυλη κληρονομιά της, όπως είναι ο Ερωτόκριτος, γιατί κι αυτός ανήκει στην Ανθρωπότητα.