Το βλέμμα
ως νοημοσύνη
της επιλογής
κρίνει
δίχως λόγια
κάθε κίνηση
και πράξη
που εξετάζει
και το τοπίο
ενός πίνακα
που δεν υπάρχει
λόγω ανάγκης
για την ιστορία
του μέλλοντος
που γράφουμε
με τη μνήμη
της σκέψης.