Με αργά βήματα
περπατούσαμε
στον ουρανό
για να δούμε
κάθε στιγμή
της ζωής μας
γιατί ήμασταν
σαν τα φλαμίγκο
που ήθελαν
στα όρια
της θάλασσας
να δουν
την ελευθερία
της στάσης
μιας διαδρομής
που ενώνει
το αλάτι
και η γεύση
για τους άλλους
που ξέρουν
τι σημαίνει
να είσαι
ελεύθερος
σαν τον άνεμο.