Μέσα στο αμφιθέατρο
του νοσοκομείου
οι άνθρωποι
με τις λευκές
και έγχρωμες μπλούζες
άκουσαν τον λόγο
της ανθρωπιάς
και έγινε ανάδραση
με τα όσα ζούσαν
σε μια καθημερινότητα
που δεν είχε
καμία ρουτίνα
έτσι έζησαν
νοητικά
τη ζωή τους
που αφιερώνουν
στους άλλους
για να προσφέρουν
ένα έργο
στην Ανθρωπότητα
επειδή βλέπουν
ότι μπορούν
με τέχνη
να απαλύνουν
τη ζωή
που υποφέρει.