Ο μουσακάς
της Τετάρτης
είχε πάνω του
κρόκο
και συνοδευόταν
με οίνο
μοναστηριού
για να υπάρχει
ποιότητα
και σεβασμός
προς την πίστη
και τον άνθρωπο
έτσι αποθηκεύτηκε
στη μνημοσύνη μας
για να θυμόμαστε
τη στιγμή
της επαφής
που έγινε
σχέση
για ν’ αρχίσει
την πορεία
της ανάγκης
του δεσμού.