Μετά την επανένταξη του Μαρόκο στην Αφρικανική Ένωση, η Αφρική εισέρχεται σε μία αλλαγή φάσης γιατί η ενεργοποίηση αυτών των νέων δεδομένων μέσα στο αφρικανικό δίκτυο θα επιτρέψει τη δημιουργία νέων διερχόμενων υποδομών, γιατί το Μαρόκο δεν μπορεί να περιορίζεται σ’ ένα τοπικό όραμα του εδάφους. Θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να αναπτύξει νέες μορφές συνεργιών που αφορούν την Αφρική με τρόπο ολιστικό. Αυτός ο τρόπος θέασης των πραγμάτων είναι περισσότερο σε σύγκριση με ένα πολυτοπικό όραμα όπου ο καθένας προσπαθεί να ελέγξει ένα μικρό σχετικά σύνολο κρατών δορυφόρων χωρίς θέληση να υλοποιήσει ένα δίκτυο του οποίου τα άκρα ξεπερνούν τον στενό χώρο της γειτονιάς. Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι η έννοια της γειτονιάς θα αλλάξει. Αυτό θα επιτρέψει έτσι να υπερβούμε σχέσεις εξουσίας που βασίζονται αποκλειστικά στην ιδέα μιας τοπικής χρονικότητας. Έτσι οι γεωγραφικές αντιθέσεις θα εμπλουτιστούν με ένα όραμα που βασίζεται στην ιδέα της διεθνούς σχέσης κι όχι μόνο της γειτονιάς. Γιατί οι συναντήσεις της μαροκινής αντιπροσωπείας με αυτές των άλλων χωρών που αγγίζουν τον Ινδικό ωκεανό δεν είναι παρά η αρχή μας διαδικασίας εμπλουτισμού του αφρικάνικου δικτύου και δεν αποτελούν έναν αυτοσκοπό. Είναι με αυτή την έννοια που πρέπει να προετοιμαστούμε για μια αφρικανική αλλαγή φάσης.