Ενώ ξέρουμε τη διαχρονική αξία της Πόλης, συχνά ξεχνούμε το αιώνιο ιερό της Παλιάς Πόλης. Μάλιστα για αυτόν τον λόγο μπερδευόμαστε και για τον στόχο των αποστολών απελευθέρωσης. Η Πόλη βρίσκεται στα Κατεχόμενα και ξέρουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο για την Ανθρωπότητα. Το ίδιο πρόβλημα είχε και η Παλιά Πόλη. Και οι δύο περιπτώσεις είναι θεμελιακές για την ιστορία της Ανθρωπότητας. Μέσω της εκκλησίας και του ναού υπάρχει μια υπερχορδή διότι συνδέονται η σοφία και το ον, το ανθρώπινο και το ιερό. Στις δύο περιπτώσεις η Πόλη και η Παλιά Πόλη έγιναν στόχοι βαρβαρότητας γιατί ήταν στοιχεία πολιτισμού που διέσχισαν τους αιώνες για να δείξουν το φως. Έτσι η φωτιά προσπάθησε να κάψει το φως. Όμως αυτό αντιστάθηκε και αντιστέκεται. Κι επειδή και οι δύο ήταν εδώ από πριν, θα είναι εδώ και μετά. Το θέμα είναι πόσους αιώνες θα τις αφήσουμε να ζήσουν μέσα στην κατοχή, ενώ θέλουν απλώς να είναι ελεύθερες. Υπάρχει μεταξύ τους, μια ιερή συμμαχία. Κατά συνέπεια όσοι είναι μαχητές της Ανθρωπότητας ξέρουν ότι πρέπει να τις προστατέψουν και να τις απελευθερώσουν κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Η Πόλη και η Παλιά Πόλη βρίσκονται στην ίδια πολυκυκλική εξέλιξη της Ανθρωπότητας, γι’ αυτό τις προσέχουν οι Υπηρέτες.