Διοργανώνοντας συνέδρια για την προώθηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Μαρόκο δίνει το παράδειγμα σε μία περιοχή που είναι πολύ ευαίσθητη με την άνοδο της τρομοκρατίας. Με την επανένταξή του στην Αφρικανική Ένωση, μπορεί να ενεργοποιήσει μια πολιτική που είναι πιο κοντά σε ανθρώπους γιατί σέβεται τα δικαιώματά τους. Στην αφρικανική ήπειρο υπάρχουν ακόμα δυνάμεις που βασίζονται στην έννοια της δικτατορίας, σε αυτήν της εκμετάλλευσης των κατώτερων τάξεων για τη διατήρηση καθεστώτων που δεν γνωρίζουν τις απαρχές μιας πολιτικής καθόλα ανθρώπινης. Η κυριαρχία των καθεστώτων αυτού του είδους και η επιρροή τους σε μια σφαίρα που ξεπερνά το τοπικό δεν επέτρεψε ποτέ την ανάπτυξη της ιδέας της δημοκρατίας. Γιατί έχουμε εξουσίες τόσο συντηρητικές και τόσο άκαμπτες που οποιαδήποτε σχέση με αυτή τους φαίνεται ύποπτη, ακόμα κι επικίνδυνη. Έτσι το παράδειγμα του Μαρόκο επιτρέπει να παρατηρήσουμε μια τάση που πρέπει να ενισχυθεί. Σίγουρα το σημείο επαφής του Μαρόκο με την Ευρώπη και την προνομιακή σχέση του με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι χωρίς επίπτωση στην εξέλιξη αυτής της διαδικασίας εκδημοκρατισμού. Ωστόσο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι δυσκολίες βρίσκονται μπροστά μας. Πρέπει λοιπόν να υποστηρίξουμε αυτές τις προσπάθειες που υπερβαίνουν τα σύνορα του Μαρόκο. Γιατί το άνοιγμα του αυτό πάνω στο σύνολο της αφρικανικής ηπείρου, που έχει δημιουργήσει νέες σχέσεις και ακόμα και δεσμούς ανάμεσα σε χώρες που δεν ζουν στον ίδιο τοπικό χώρο και αυτές έχουν ανάγκη να κατευθυνθούν προς την έννοια των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το Μαρόκο μπορεί λοιπόν να γίνει η αιχμή του δόρατος μιας πολιτικής ανθρώπινης και καινοτόμες έτσι ώστε οι λαοί της Αφρικής να μπορούν να είναι λιγότερο επιρρεπείς στις τρομοκρατικές επιθέσεις και να αντισταθούν πιο αποτελεσματικά στην εξάπλωσή της.