Με τα νέα δεδομένα τόσο για το EuroAsia Interconnector όσο και για τον αγωγό φυσικού αερίου East Med, η ελληνική ΑΟΖ γίνεται όλο και πιο αναγκαία και η θέσπισή της φαίνεται πια σε όλους τους συμμάχους μας που έχουν κάνει αυτό το νομικό βήμα, ως απαραίτητη. Οι πιέσεις οι εξωτερικές είναι όλο και πιο έντονες παρόλο που τοπικά κανείς δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τη σημασία των εξελίξεων όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στην ίδια την Ελλάδα. Διότι και ο αγωγός φυσικού αερίου East Med και το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector θα περάσουν από την ΑΟΖ των τεσσάρων χωρών. Αλλά αυτή πρέπει να υπάρχει στην Ελλάδα και να γίνει επίσης οριοθέτηση με την Κύπρο ακόμα και σε συνεργασία με την Αίγυπτο. Κι όσοι πιστεύουν ότι πρόκειται να προσελκύσουμε μεγάλες πετρελαϊκές στα θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται Νότια της Κρήτης και εφάπτονται στην ΑΟΖ της Λιβύης χωρίς να υπάρξει επίσημη συμφωνία οριοθέτησης με την ίδια, κάνουν απλά ένα στρατηγικό λάθος. Το γεγονός ότι όλα προχωρούν δίχως δυναμική εκ μέρους της Ελλάδας. Όσο για τις περιφέρειες δύσκολα καταλαβαίνουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τους σε αυτά τα θέματα δίχως την τεχνογνωσία, διότι βλέπουν τον εαυτό τους μόνο και μόνο ως ένα μεγάλο χωριό που δεν έχει άποψη, ενώ υπήρξαν άνθρωποι που πάλεψαν έως το τέλος για ν’ ακολουθήσουν τη στρατηγική της ενέργειας.