Με τη νέα έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για τη Δυτική Σαχάρα, είναι φανερό ότι υπάρχει δυναμική θέληση επίλυσης του προβλήματος. Η αλλαγή του Γενικού Γραμματέα δεν είναι άσχετη με αυτή τη νέα οπτική και είναι η ίδια με την νέα κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Κι η αναφορά της επανένταξης του Μαρόκο στην Αφρικανική Ένωση ακόμα κι αν αυτή είναι τυπική, αντιπροσωπεύει ένα θετικό στοιχείο. Στις ίδιες τις παρατηρήσεις αναφέρεται ότι ο σκοπός είναι να βρεθεί μία αμοιβαία αποδεκτή πολιτική λύση στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς να λησμονείται ο ρόλος της Αλγερίας και της Μαυριτανίας. Αυτό σημαίνει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται μόνο για μια προβληματική αυστηρά μαροκινή στην οποία τα άλλα κράτη είναι ουδέτερα. Η μαροκινή απόφαση να επανενταχθούν τα μέλη της αποστολής του Minurso χαιρετίστηκε ως ένα θετικό σημείο. Είναι το ίδιο για την μονομερή αποχώρηση από την ζώνη ουδετερότητας της Guerguerat. Είναι για αυτόν τον λόγο που τα Ηνωμένα Έθνη απαιτούν από το Polisario να εγκαταλείψει αυτή την περιοχή. Βλέπουμε έτσι ότι ακόμα κι αν πρόκειται για μια περίοδο μεταβατική, η θέληση του πρώτου Γενικού Γραμματέα είναι ήδη παρούσα στην αναφορά και αφήνει στην άκρη άλλες μη παραγωγικές προσπάθειες που ήταν παντελώς ανεπιτυχείς. Το πιο αμερόληπτο και ρεαλιστικό πλαίσιο αυτής της προσέγγισης δείχνει με τον πιο σαφή τρόπο ότι το Μαρόκο έχει έναν χάρτη να παίξει και οφείλει να αξιοποιήσει αυτή τη νέα δυναμική για να ξεπεράσει ορισμένα σημεία τριβής, όπως ήταν σε θέση να κάνει για την επανένταξή του στην Αφρικανική Ένωση.