Τα λουλούδια του καλού
δεν ήταν πια
μόνα
από τότε
που είχε
φτάσει
ο ιππότης
χωρίς πανοπλία
στο πέτρινο
χωριό
και δεν φοβόταν
πια
τους εχθρούς
αφού
η γαλαζοαίματη
βελανιδιά
που φύτεψε
θα τα προστάτευε
με το φως
σαν οικόσημο
ασπίδας.