Όταν έσταζε
ο ουρανός
ήταν τόσο
άφθονη
η βροχή
που δεν είδες
ότι ήταν
γεμάτη
φως
του ήλιου
που έλουζε
το σώμα
του πνεύματος
σαν το νερό
που χαϊδεύει
τη ζάχαρη
για να έρθει
σ’ επαφή
με το αψέντι.